woensdag 7 januari

Het is een prachtige dag.

Vandaag een drukke dag. Veel projecten zitten aan de deadline. Sta vroeg op, drink koffie en ruim de boel op. Izy en Toebab slapen nog. Als ik ben aangekleed worden zij ook wakker en ik neem ze mee naar buiten.

Bij de keukendeur vind ik een plas. Ik heb hem niet gehoord vannacht. Nu al twee keer dat hij s’ nachts toch nog een plas moet. Maar op het zeil en kurk is een plasje niet zo’n probleem.

Izy los in de tuin, maar Toebab houd ik nog aan de riem. Liesbeth had gezegd dat ik hem kort moest houden en beschermen tegen inspanning de eerste week.. We wandelen door de tuin, hij doet drie plassen met één achterpoot omhoog!, weer een stapje verder.

Hij wil ook een poep doen en doet dat achter de schuur in het kippengras. Nog steeds diarree. Binnen maak ik zijn poten en kontje schoon. Maak er als gebruikelijk een spelletje van. Ingewikkeld, want het is normaal een wild spelletje , met twee honden en Izy wil nu ook wild spelen maar Toebab mag dat niet en ik ben ook bang om hem zeer te doen. Maar van enig verzet al dagen geen enkel spoor. En zijn medicatie tegen angst krijgt hij nu niet!


Geef hem weer lever en wat brokken. De brokken hoeft hij niet, de lever eet hij direct op. Ik zie dat hij gelijk weer een plas moet doen en neem hem mee naar buiten, inderdaad weer een plas. Niet meer zo dik en traag, maar nog steeds niet op volle sterkte.

Weer binnen gaat hij in de kamer op de bank liggen. Ik ruim mijn bed op (slaap nog steeds bij hem in de woonkamer). Ga nog even bij hem zitten en zie dat zijn penis en buik en achterpoot nu rood en geschaafd er uit zien. Dat was eerder nog niet zichtbaar, misschien vanwege weinig bloedlichaampjes. Ik raak hem maar niet aan, want dat zal wel pijn doen.


Hij heeft nog steeds zijn medicatie voor zijn angst niet gehad en het gaat redelijk goed. Als Anne-Marie hem wil aaien wil hij weglopen, maar als ik hem bij me houd laat hij het toe. Als Anne-Marie hem eten geeft accepteert hij dit. Maar ik zie aan zijn ogen dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat heeft niks met het ongeluk te maken.


Tussen de middag korte wandeling buiten de tuin. Hij wil verder, maar ik laat het niet toe. T’is niet zo koud. Plassen en diarree. Geef brokken met een klein beetje nat kattevoer wat hij erg lekker vindt en hij eet een klein beetje op. Maak me zorgen over dat hij zo weinig eet en nog steeds diarree heeft. Vanwege alle drukte denk ik er pas om 5 voor 3 aan om de dierenarts te bellen.
Hij is er niet maar wordt met advies teruggebeld.
Lever werkt ook laxerend en Geert adviseert kip te koken en morgenochtend langs te komen. Heel fijn.

Toebab volgt me de hele dag. Waar ik ben is hij ook.
Om een uur of vier weer even een rondje door de tuin. Hij wil met Izy spelen, maar ik belet dit. Izy apart uitlaten, zij voelt zich erg tekortgedaan en krijgt nu ook te weinig beweging.
Normaal gaan ze zeker een uur rennen in de duinen en daarnaast spelen en rennen ze samen in de tuin. Izy moet zich (weer) eens helemaal aanpassen.

Daarna eten, hij krijgt een hapje gekookte kip (bijna halve filet) en vindt dat heerlijk. Als hij zijn eten op heeft loopt hij met rechte staart de kamer in. Ik volg hem direct. In de kamer wil hij zijn poot optillen tegen de tafel, maar ben hem voor en vraag of hij moet plassen en dat hij dan mee moet komen. Hij volgt direct. En moet inderdaad plassen.

Hij heeft een kleine blaas, dat is duidelijk.
En wat sluipt zoiets als binnen plassen, wat natuurlijk bij de kliniek mocht en moest, het kon niet anders, er snel in. En het vraagt heel veel oplettendheid dat hij niet mijn hele woonkamer er onder plast.
(Zoveel oplettendheid heb ik dus niet....)


Wij eten laat en Toeb blijft de hele tijd in de kamer slapen, komt ook niet op de eten’s geuren af. Een beetje verontrustend vind ik dat wel.
21.00 uur, weer aan het werk. Izy op haar kussen en Toeb in de kamer.

Voor het slapen nog even in de tuin een plasje doen. Izy wil weer spelen. Dus speel ik even met haar.
Wat een schat is die Izy toch.